Oscar et la dame Rose

1. Welk fragment van de film heeft je sterk aangegrepen? Waarom? 

     Het fragment waarbij Oscar brieven begint te schrijven naar God. In deze brieven zegt hij op 

     een gegeven moment iets over zijn ouders.  

     "Oscar: Ils ont peur de moi. Ils n'osent pas me parler. Et moins ils osent, plus j'ai           

                    l'impression d'être un monstre. Pourquoi est-ce que je les terrorise? Je suis si moche 

                    que ça? Je peu? Je suis devenu idiot sans m'en rendre compte? 

       Dame Rose: Ils n'ont pas peur de toi, Oscar. Ils ont peur de la maladie. 

       Oscar: Ma maladie, ça fait partie de moi. Ils n'ont pas à se comporter différemment parce

                     que je suis malade. Ou alors ils ne peuvent aimer qu'un Oscar en bonne santé?"

     Oscar neemt het persoonlijk op dat zijn ouders zo tegen hem doen. Hij denkt dat hij iets  

     fout heeft gedaan. Of nog erger, hij denkt dat hij een idioot is, stinkt of lelijk is. Dat terwijl

     zijn ouders eigenlijk gewoon niet weten hoe ze nu net met hun eigen gevoelens van          

     verdriet om moeten gaan. Een kind krijgt hierdoor al snel de gedachten, aangezien zijn      

     ouders zo anders en afstandelijker deden nu hij ziek is. Het is van groot belang dat je op    

     zo'n momenten denkt aan je kind en niet enkel aan jezelf. Dan is er ook nog de laatste brief die

     Oscar naar God stuurt. Het was een korte maar zeer aangrijpende brief. 

    "Oscar: Cher Dieu, ça fait beaucoup. Je crois je commence à mourir."        

     Tot slot werd de allerlaatste brief aan God geschreven door Dame Rose. Ze schrijft dat Oscar 

     is overleden en vertelt wat hij voor haar heeft betekend. 

2. Mocht je te horen krijgen dat je nog twee maanden te leven hebt, hoe zou je     

     hierop reageren? Hoe zou je je laatste levensmaanden invullen? 

     Ik zou het verschrikkelijk vinden. De eerste momenten zou ik het niet kunnen accepteren 

     en vol met verdriet zijn. Ik zou mezelf geen houding kunnen aannemen. Maar al snel zou 

     ik beseffen dat ik het mezelf op deze manier moeilijker maak. Ook maak ik het voor mijn 

     vrienden, familie en vriend op deze manier ondraagbaar. Door mij af te zonderen bereik 

     ik niets. Het is beter dat ik dan nog alles doe wat ik graag doe of zou willen doen. 

     De laatste twee maanden zou ik dan genieten van elk moment ik nog kan meemaken of 

     beleven. Het is wel erg eigenlijk dat er eerst zo'n nieuws moet vertelt worden vooraleer ik 

     volop van alles geniet in het leven. En blij ben de dingen nog mogen te meemaken. Ik zou 

     zeker elke dag beleven alsof het de laatste is. Mijn vrienden, familie en vriend moeten aan 

     de leuke momenten kunnen terug blikken als ik er dan niet meer zou zijn. Dus misschien 

     kan ik ze dan ook iets persoonlijks geven dat hen altijd doet denken aan mij. 

3. Mocht je ongeneeslijk ziek worden, zou het geloof je kunnen helpen denk je? 

     Ik denk het wel, ja. Het idee dat je terug samen kan komen met je dierbare overledenen 

     zou ik nodig hebben op dat moment om het te kunnen accepteren en te aanvaarden dat ik 

     bij hen kan komen. 

4. Bespreek die vraag ook met een ouder iemand. Wat vind je zinvol in 

     zijn/haar antwoord? 

     Ik heb gemerkt dat oudere mensen nog heel sterk gelovig zijn. Dit is dan ook niet weg te 

     denken uit hun dagelijkse leven. Vooral in moeilijke perioden zoals bij ziekte en 

     gezondheid, gaan zij alle steun zoeken bij God. Voor deze mensen is dit hun enige houvast. 

5. Wat vind je van de uitleg over God en het lijden, die Dame Rose vertelt aan 

     Oscar? Leg uit: 

     Dame Rose heeft een goede uitleg hierover. Ze zorgt er voor dat Oscar God ziet als 

     iemand die lijkt op ons. Iedereen kan pijn hebben of lijden, God dus ook. Ik kan haar 

     hierin volgen. Het is waar dat je beter steun kan vinden bij iemand die ook weet wat 

     lijden is. Want wanneer je u verhaal aan iemand wilt vertellen, maar die persoon heeft die 

     situatie niet meegemaakt. Dan zeggen de mensen al snel: 'Ik begrijp je, ik begrijp wat je 

     voelt...' Ze maakt ook duidelijk aan Oscar dat je voor het dood gaan soms geen pijn meer 

     voelt. Op deze manier zorgt ze er ook voor dat Oscar niet meer zo bang is voor de dood. 

     Echt mooi hoe Dame Rose dit duidelijk maakt aan Oscar. 

6. Kan je je voorstellen dat brieven schrijven iemand kan helpen, zelfs al 

     schrijft die niet terug? Waarom wel of waarom niet? Wat helpt jou als je het 

     moeilijk hebt? 

     Schrijven kan helpen, bij kinderen zelfs nog meer. Zij kunnen soms nog niet goed 

     verwoorden wat ze voelen, willen of denken. Hierbij kunnen ze dan tekeningen maken 

     zodat hun gevoelens voor ons ook duidelijk worden. Dit wordt vaak toegepast door 

     therapeuten. Op deze manier kunnen de kinderen gemakkelijker en sneller hun 

     gedachten kwijt. Zelf ben ik zo geen schrijver. Maar misschien moest ik ooit in zo'n 

     moeilijke situatie komen zoals deze. Dan zou het best wel eens kunnen dat ik ook begin te 

     schrijven.    

7. Let op de kleuren in de film. Wat valt op? Wat is de betekenis daarvan? 

     De kleuren in de film zijn best eentonig, behalve dan de kledij van Dame Rose, de kleur 

     van zijn vriendin, de worstelshows van Dame Rose en de kleur van de enveloppen van 

     zijn brieven die hij aan God schrijft. Het symboliseert de belangrijkste zaken in het leven 

     van Oscar tijdens zijn laatste dagen van zijn leven. Aangezien hij zo ziek was geworden 

     werd alles grauw en donkerder. Maar Dame Rose vulde zijn dagen met liefde net zoals 

     zijn brieven die hij aan God schreef. 

8. Op welke manier reageren de personages op het lijden waarmee ze 

     geconfronteerd worden? 

     Oscar's ouders hebben het heel erg moeilijk met de ziekte van hem. Ze doen raar en 

     afstandelijk tegenover hem en hebben heel wat meer tijd nodig dan Oscar om het te 

     verwerken. Wanneer ze dan toch de moed hebben om hem te gaan bezoeken, doen ze 

     alsof er niets is en gaan ze de problemen uit de weg. Ze staren voortdurend naar hem en 

     zeggen heel angstig dat ze hem graag zien. Maar dankzij Dame Rose breekt later het ijs 

     waardoor Oscar toch nog mooie momenten beleeft, samen met zijn ouders.  

     Dame Rose gaat met de dood van Oscar om alsof het een heel normale zaak is. Iets wat je 

     nu eenmaal moet aanvaarden en waar je u verder geen vragen hoeft bij te stellen. Maar 

     naar mate ze hem beter leert kennen smelt haar hart voor hem. Dan vertelt ze haar 

     worstelverhalen aan hem om wijsheid bij te brengen en zijn dood minder droevig voor te 

     stellen. Zij is met het idee af gekomen om Oscar brieven te laten schrijven aan God. Om zo

     zijn gevoelens en verlangens te weten te komen. 

     Het medisch personeel zorgt enkel op medisch vlak voor hem. De andere zorgen schuiven
     ze van zich af door Dame Rose in te schakelen.