Ik geloof dat er iets is, maar ik ben daar niet bewust mee bezig. Of toch veel te weinig want ik kan mij daar niet goed over verwoorden. Met mijn waarden en normen ben ik wel bewust bezig. Deze probeer ik wel 'goed' uit te voeren. Een voorbeeld hierbij is: luisteren naar andere personen, een vertrouwensband opbouwen met anderen, eerlijk zijn en elkaar helpen, ... Maar het praten over wie of wat zie jij in God, dat gebeurt niet. Of dat gebeurt toch zeker niet spontaan. Ik denk dat wij mensen op deze leeftijd daar iets minder bij stil staan. We zijn nog op zoek naar de ontdekken hoe wij zelf als persoon in elkaar zitten. Dus laat staan dat we dan al een concreet beeld hebben over wie of wat God juist is. Ik heb daar zelf nog niet bij stil gestaan hoe God er nu juist zou kunnen uitzien. Misschien zie je hem gewoon niet maar is hij er wel. Hij is misschien de persoon die ons beschermd bij het besparen van een ongeval of het net op tijd remmen voor iets of iemand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten